Αποκλειστικό: Το Εορταστικό Μήνυμα Παπανδρέου προς τον Ελληνικό Λαό!!!

Ως είδηση της τελευταίας στιγμής έχουμε το ακόλουθο εορταστικό video-μήνυμα που ο απόλυτα εξοικειωμένος με τις νέες τεχνολογίες Έλληνας Πρωθυπουργός GAP, απηύθυνε στον Ελληνικό λαό:

Καλή Πρωτοχρονιά!!!

Όλοι το ξέρουμε! Η κατάσταση δεν είναι καθόλου καλή...

Στη πεπερασμένη και φθαρτή "ανθρώπινη" εκδοχή των πραγμάτων, η κατάσταση είναι περίπου όπως περιγράφεται στο ακόλουθο clipaki με τροποποιημένο Χριστουγεννιάτικο τραγουδάκι (ωστόσο έχω σοβαρές επιφυλάξεις για κάποιες - ιδιαίτερα για μία - από τις εικόνες του clip):

Εντάξει τα πράγματα δεν είναι καλά... όμως οι "κερδοσκόποι" δεν έχουν όρια!!! Μετά την Ελλάδα και την Ιρλανδία έβαλαν στόχο τον Αγιο-Βασίλη διαδίδοντας ότι λόγω της οικονομικής κρίσης θα αδυνατεί φέτος να μοιράσει Ευχές και Δώρα στα παιδιά όλου του κόσμου!!! Δημοσιοποιήθηκαν μάλιστα μελέτες που υποβαθμίζουν την οικονομία του(!) καθιστώντας τις δυνατότητες δανεισμού του ιδιαίτερα δυσχερείς και με υπέρογκα επιτόκια...

Λοιπόν, σε απάντηση στις παραπάνω σκόπιμες, κακεντρεχείς και υστερόβουλες διαδόσεις και κερδοσκοπικές κινήσεις δημοσιεύουμε σήμερα πλήθος video από την φετινή εξόρμηση του Αγιο-Βασίλη που έχει ήδη ξεκινήσει τη διανομή των Δώρων και των Ευχών προς τα παιδιά όλου του κόσμου(!!!):

Στιγμιότυπα με περάσματα του Αγιο-Βασίλη στο ταξίδι του αστραπή, σε όλο τον κόσμο!

Αθήνα, Ελλάς!

Σύδνεϋ, Αυστραλία!

Τορόντο, Καναδάς!

Λίμνη των Ταράνδων, Καναδάς!

Βαρκελώνη, Ισπανία!

Λονδίνο, Μεγάλη Βρετανία!

Νέα Υόρκη, ΗΠΑ!

Παρίσι, Γαλλία!




Φλωρεντία, Ιταλία!




Έβερεστ, Νεπάλ!

Αν δε βρείτε την πόλη σας στα παραπάνω video μπορείτε να την αναζητήσετε στο ακόλουθο link και ίσως φανείτε τυχεροί: http://www.noradsanta.org/en/index.html

ArchOikos____

Χρόνια Πολλά!!! (ή... το καρότο και το μαστίγιο...)

Χρόνια Πολλά!!!

Καλά μου ελαφάκια, φάτε και το τελευταίο "καρότο" που έχει απομείνει... Αυτό που με κόπο μαζέψατε μόνοι σας στην άκρη και το κρατούσατε για καιρό για... τη μύτη  του χιονάνθρωπου... (την χαρά και την ευτυχία των παιδιών που ακολουθούν μετά από εμάς...).

Το "μαστίγιο" έρχεται και είναι του γερμανού... Claus (call me Santa), του φανταχτερού και φιλόδοξου, όχι του πονετικού, λιτού και ουσιαστικού, δικού μας, Αϊ Βασίλη... 

Στο έλκηθρο θα ζευτείτε και θα το σέρνετε με το "μαστίγιο" να σφυρίζει απειλητικά στον αέρα, πάνω από τις πλάτες σας για χρόνια... Πρέπει να δουλέψουν οι γερμανικές παιχνιδο-βιομηχανίες και εν γένει βιομηχανίες με προϊόντα-παιχνίδια για "καταναλωτές" (μικρά και μεγάλα παιδιά και... ελαφάκια, αθώα σαν κι εσάς, σαν κι εμάς...).

Το "καρότο" και το "μαστίγιο"... συγνώμη...

όχι ¨μαστίγιο", "μνημόνιο" ήθελα να πω...

Καλά Χριστούγεννα!!!

και ένα απρόβλεπτα Καλό 2011!!!

ArchOikos___

Το Υποβρύχιο Υποβρυχάται!!!

Εικόνα αξιόπιστου υποβρυχίου της εταιρίας "Disneyland".

Προσοχή (προς αποφυγή παρεξηγήσεων και παρερμηνειών):

Δεν έχει καμία σχέση με αυτό που παρήγγειλε και παρέλαβε η χώρα μας!

Σε σχέση με το Υποβρύχιο "Παπανικολής" που παρελήφθη από τους Γερμανούς... υπάρχει δημοσίευση στο γνωστό blog  http://filologos10.wordpress.com  που θέτει σοβαρά ερωτηματικά (για άλλη μια φορά, μετά τα γνωστά, αρχικά του προβλήματα...) για την αρτιότητά του, αυτή μάλιστα τη φορά, κατά την πολυ-αναμενόμενη παράδοσή του!

Δείτε το link:

Απίστευτο ΣΚΑΝΔΑΛΟ: «Υπό διάλυση» έφτασε ο «Παπανικολής» – “ Ξεφλούδισε” και έχασε το σόναρ του!

Παρακάτω εικόνα Υποβρυχίου εξ ολοκλήρου Ελληνικής Κατασκευής, φθηνού, που δε "γέρνει" και παραδίδεται πάντα στην ώρα του...

ΜΜΕ (Μονομανείς Μνημονιόφιλοι Ελλάδος)...

Εχθές υπήρχε απεργία, πορεία και έγιναν επεισόδια...

Υπήρχε αγανάκτηση, υπήρχε θυμός, οργή και παρεκτροπές που ήταν παραπάνω από αναμενόμενες για όποιον διάβασε, ειλικρινά, το μήνυμα των εκλογών...

Απεργούσαν και τα ΜΜΕ οπότε δεν μάθαμε τίποτα... Τυχαίο; Ας πούμε ναι...

Σήμερα όμως, από το πρωί οι αναφορές και η κάλυψη των γεγονότων ήταν... περιέργως ανύπαρκτη ως ελάχιστη... Η δε ανάλυσή τους... πουθενά!

Ο ΣΚΑΪ, για παράδειγμα, στο ραδιόφωνό του, είχε πολιτικές αναλύσεις τακτικού περιεχομένου για το πώς θα μάθουμε να ζούμε με ΑΥΤΟ το Μνημόνιο και ΑΥΤΗ τη Διακυβέρνηση, είτε μας αρέσει, είτε όχι, γιατί... οι επικριτές δεν έχουν προτείνει τίποτα εναλλακτικό που παράλληλα να είναι ουσιώδες...


Το μούδιασμα των Εκλογών, με το 80% του Ελληνικού λαού, διαμαρτυρόμενους και συνειδητά αποκοπτόμενους από το τρέχον πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας, το διαχειρίστηκαν τα ΜΜΕ με περισσή ευστροφία...


Η Επανάσταση του καναπέ ως ακολούθως...

1.

Προεκλογικά, υιοθετούμε τη στάση των πολιτών για να εξασφαλίσουμε την πτώση των αντιστάσεων τους και την εμπιστοσύνη τους... Ωστόσο, φροντίζουμε να τους τσουβαλιάζουμε όλους, για να μη χαλάσουμε τις ισορροπίες (τις οποίες τις ξέρουμε ήδη από καιρό...) ...

2.

Αμέσως μετά τις Εκλογές, κρατάμε για δύο-τρεις μέρες (άντε, μια εβδομάδα, λόγω 2ης Κυριακής) το κλίμα της αυστηρότητας και του ελέγχου των πολιτικών επιλογών...

3.

Αμέσως μετά, λέμε... "Και τώρα δουλειά, διότι έχουμε συναντήσεις με ξένους παράγοντες και την ΤΡΟΪΚΑ..." κλπ., κριτική και έλεγχος πεπραγμένων και ανάλυση των εκλογών ΤΕΛΟΣ (!!!). Διότι ποιος θα μπορούσε, σοβαρά, να διαχειρισθεί ένα τέτοιο εκλογικό αποτέλεσμα χωρίς να συνειδητοποιεί την βαρύτατη κρίση στα συθέμελα του υφισταμένου οικοδομήματος (μείγματος πολιτικής και συμφερόντων...)!

4.

Σε 3-4 εβδομάδες, ο κόσμος έχει πάψει πια να ακούει αυτά που προεκλογικά του είχαν δημιουργήσει αίσθημα εμπιστοσύνης στα ΜΜΕ και δυσφορεί... οπότε, του πετάμε και μια-δυο έρευνες με περίεργα ερωτηματολόγια που καταφέρουν να βγάλουν (...) 9 μονάδες τη διαφορά του ΠΑΣΟΚ πάνω από τη ΝΔ (!) και για μια φορά ακόμη έχουμε πετύχει, αφενός, να στείλουμε τη μπάλα εκτός γηπέδου... και αφετέρου, να κάνουμε τους πάντες να διερωτώνται για την πνευματική τους υγεία (τη δική τους, κι όχι αυτών που τους σερβίρουν τέτοιες έρευνες... με λογικές ερμηνείες του τύπου: "Ο λαός είναι φτερό στον άνεμο..."). Ταυτόχρονα, δουλεύουμε σταθερά το ψαλτήρι: "Έτσι θα ζούμε από εδώ και πέρα, διότι, δεν υπάρχουν εύστοχες εναλλακτικές προτάσεις διεξόδου... κλπ, κλπ". Η πλύση εγκεφάλου έτσι λειτουργεί...

5.

Στην Πανελλαδική Απεργία συμμετέχουμε και τα ΜΜΕ, χωρίς να ορίζουμε "προσωπικό ασφαλείας" για την κάλυψη μεγάλων ή έκτακτων γεγονότων (δηλαδή της απεργίας...). Δε μας ενοχλεί, βέβαια, μια τέτοια νοοτροπία, παρότι παινευόμαστε ότι είμαστε ιδιωτικά Μέσα και δε χάνουμε την ευκαιρία να "την πέφτουμε" στο σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων συλλήβδην... Δε μας ενοχλεί μια τέτοια νοοτροπία παρότι είναι χειρότερη ακόμη κι από τις πιο κακές που μπορεί να ισχύουν του δημοσιοϋπαλληλικού τομέα...

6.

Την επομένη, σφυρίζουμε αδιάφορα... και για να έχουμε κάτι να πούμε, απομονώνουμε ένα προβοκατόρικο συμβάν... Ας πούμε το συμβάν "Χατζηδάκη", τυχαίο συμβάν (;;;), δε νομίζω...

7.

Και ξανά στο γνωστό... "ψαλτήρι"... Μπίρι-μπίρι μες στο αυτί επί μήνες, πού θα πάει κι αυτός ο έρμος ο λαός, θα "σπάσει" (ούτως ή άλλως στις εκλογές απέδειξε ότι έχει αντέξει πολύ περισσότερο από το αναμενόμενο...). Κι όταν "σπάσει", συμφιλιωμένος πια με την νέα του κατάσταση (την υποδούλωση), αποκαμωμένος, αφού δεν ακούγεται, θα πάει από μόνος του για... ύπνο... Θα πέσει στο λήθαργο της αυτολύπησης (σύμπτωμα σημαντικό της πλήρους απώλειας της αυτοεκτίμησης. Και η αυτοεκτίμηση σε συλλογικό επίπεδο είναι αναγκαίο συστατικό της ύπαρξης ενός Έθνους, λέγεται αλλιώς και... Εθνική Υπερηφάνεια. Είναι τα αντισώματα απέναντι στην αρρώστια και... το θάνατο...).

Ας ευχαριστήσουμε τα ΜΜΕ, για τη συνεισφορά τους στους εθνικούς σκοπούς και στόχους και για τη στήριξη που προσφέρουν στον Ελληνικό λαό...

Και εντελώς συμβολικά, χωρίς πρόσημο (+,-), ας παρουσιάσουμε, κάποιες ελάχιστες εικόνες από τα όσα συνέβησαν εχθές, εκτός από το συμβάν "Χατζηδάκη" που θα προβάλουν όλοι οι άλλοι... Ακόμη κι αυτοί που δεν ασχολήθηκαν καθόλου ούτε με την απεργία, ούτε με την πορεία και - πολύ σημαντικότερο - ούτε με την καταγραφόμενη (και οπτικά πια) απόγνωση... του λαού. Απόγνωση καταγραφόμενη πέρα από τα επεισόδια. Απόγνωση που έχει πάντα (και μόνο) αρνητικές συνέπειες και τίποτα θετικό... Απόγνωση για την οποία μόνο ο λαός δεν ευθύνεται...

Τζάμι το ΒΗΜΑ, Τζαμί η ΑΘΗΝΑ...

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΟΜΠΑΖΗΣ «Θα έχτιζα τζαμί στην Αθήνα»

Ο διεθνούς φήμης αρχιτέκτονας, δημιουργός του πρωτοποριακού σχεδιαστικά ναού της Αγίας Τριάδας στη Φάτιμα της Πορτογαλίας, αλλά και μερικών από τα ωραιότερα κτίρια της Αθήνας, μιλάει για τα αγαπημένα του έργα, για τους συμβιβασμούς που έχει κάνει και για το μέλλον της τέχνης του

ΜΑΡΙΑ ΘΕΡΜΟΥ | Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

:::::::::::::::::::::::::

Η δημοσίευση αυτή είναι του Βήματος-online και θα την βρείτε στο ακόλουθο link:
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=34&artId=371331&dt=05/12/2010,

Ωστόσο πόση αλήθεια κρύβει; Πόσο αντιπροσωπευτικός της συνέντευξης Τομπάζη είναι ο τίτλος; Μπορείτε να ακολουθείσετε το link, ή να διαβάσετε παρακάτω,ή και τα δύο...

Πριν λίγες μέρες στο facebook εξ αφορμής αυτής της συνέντευξης που πήρε δημοσιότητα έγινε και μια άλλη δημοσίευση υπό μορφή σχολίου που την αναπαράγουμε αυτούσια:

:::::::::::::::::::::::::

Εξ αφορμής της δημοσίευσης, φίλε ######, για τη θέση Τομπάζη περί του Τζαμιού στην Αθήνα. Ο τίτλος της συνέντευξης προέκυψε από μια αποστροφή δύο σειρών όλο-κι-όλο μιας συνέντευξης που δεν ασχολήθηκε καθόλου με το θέμα αυτό! Τα γνωστά των ΜΜΕ!

Παραθέτω το απόσπασμα αντιγραφή από το ΒΗΜΑ:

- Εχετε σχεδιάσει και ένα τζαμί στο Ντουμπάι.Αν σας ζητούσαν να φτιάξετε τζαμί στην Αθήναδιότι υπάρχει τέτοιο αίτημα-,θα το κάνατε;

«Θα το έκανα. Δεν έχω κάποια αναστολή γι΄ αυτό. Αν θα ήταν καλό ή όχι, αυτό είναι μια άλλη ιστορία».

(Είναι εμφανές εδώ ότι ο Αρχιτέκτονας επί της αρχής δεν έχει ηθικούς ενδοιασμούς (σέβεται και τιμά προφανώς, όπως κάθε εχέφρων άνθρωπος, το θρησκευτικό συναίσθημα όλων των ανθρώπων) αλλά τρέφει σοβαρές επιφυλάξεις για την ωφέλεια που μπορεί να προκύψει από το εγχείρημα... Η δημοσιογράφος λοιπόν αλλάζει αμέσως θέμα για να μην υπάρξει περαιτέρω επέκταση ή διευκρίνηση... Αυτό που θέλει το έχει ήδη πάρει... για να το κοτσάρει στον τίτλο!)


Το ζήτημα που ξεχνάμε οι Αρχιτέκτονες συχνά όταν ασχολούμαστε με θέματα που έχουν πολιτικές και ιδεολογικές προεκτάσεις (και δεν αναφέρομαι στον Τομπάζη, αλλά σε όσους πείθονται από την απομόνωση μιας φράσης) είναι ότι ο ίδιος ο χώρος και η ιστορία της Αρχιτεκτονικής (ιδιαίτερα μάλιστα της σύγχρονης) θα αποτελούσε ίσως σαφέστερη πηγή λύσεων (ρεαλιστικών) πολύ περισσότερο από τις συχνά ασαφείς ή μπερδεμένες (λόγω μείγματος θεωρίας και πρακτικής, λογικής και συναισθήματος, και μετασχηματισμού όλων αυτών σε προθέσεις) ιδεολογικές μας προσεγγίσεις. Κι αυτό γιατί η χρήση του χώρου διαχρονικά και τα διδάγματα από αυτήν αποτελούν την καταγραφή της πραγματικής ανθρώπινης συμπεριφοράς και στάσης και όχι των συχνά υψηλότερων (της πραγματικότητας) ιδανικών μας και των εξιδανικευμένων προθέσεών και βουλήσεών μας.


Βλέπετε το χώρο τον βιώνουν και τον προσαρμόζουν στα μέτρα τους τόσο οι συνειδητοποιημένοι όσο και οι μη συνειδητοποιημένοι πολίτες και είναι επικίνδυνα ελιτίστικο και κοινωνικά προκλητικό (και εν τέλει αντιδημοκρατικό) να εκβιάζουμε την ωρίμανση των κοινωνιών μέσω του σχεδιασμού μας (πράγμα που ιστορικά όποτε επιχειρήθηκε απέτυχε παταγωδώς). Ούτε θα ακολουθούμε ως αρωγοί. Η εξέλιξη πρέπει να είναι παράλληλη και η αρχιτεκτονική καλείται κάθε φορά να λειτουργεί διδακτικά και όχι υποχρεωτικά.

Λοιπόν η ουσία του τζαμιού στην Αθήνα έχει να κάνει με ζητήματα που δεν το αποκλείουν αλλά θα πρέπει να έχουν επιλυθεί ήδη εξ αρχής!!! Θέματα μη γκετοποίησης περιοχών της Αθήνας, θέματά αποφυγής δημιουργίας χωρικών ορίων θρησκευτικής διάκρισης εντός της πόλης, θέματα σοβαρών εθνικών και άλλων διαφορών μεταξύ των ίδιων των μουσουλμανικών κοινοτήτων που τρέφουν συχνά ασίγαστο μίσος (η μια για την άλλη) και θέματά αποφυγής δημιουργίας κινήτρου ακόμη μεγαλύτερης υπερσυγκέντρωσης των μουσουλμάνων στον Αθηναϊκό αστικό χώρο, είναι τα κυρίαρχα (συνοπτικά αναφερόμενα) ζητήματα πριν την απόφαση για το τζαμί!


Αλλά εμείς δεν το κουράζουμε καθόλου! Ας μελετήσουμε λοιπόν τι ισχύει στα γκέτο και στους αστικούς χώρους που απέκτησαν μονοσήμαντο (ή έναν εξαιρετικά κυρίαρχο έναντι των υπολοίπων) προσδιορισμό (κοινωνικό ή οικονομικό ή θρησκευτικό κλπ)! Ας δούμε ότι το μοντέρνο κίνημα υπέστη τη μεγαλύτερη ήττα του (ενώ σε πολλές άλλες θέσεις του μάλλον θα επιτύγχανε να δικαιωθεί) λόγω της εμμονής του να διακρίνει τις χρήσεις και τις λειτουργίες των χώρων με σαφείς και μεγάλους χειρισμούς διάκρισης και οριοθέτησης (στα πλαίσια της παρεξήγησης του ορθολογισμού) με αποτέλεσμα τη μη ανάμειξη των δραστηριοτήτων, την μη τυχαία και φυσική επαφή των ανθρώπων, την αποξένωση των υπερηλίκων και άλλων κοινωνικών ομάδων κλπ, κλπ. Ας διερωτηθούμε λοιπόν:

Είναι το μεγα-τζαμί της Αθήνας κάτι ιδιαιτέρως πιο ευφυές από αυτού του τύπου τις επιλογές του μοντερνισμού που τον καταδίκασαν σε αποτυχία; (Και το λέω ενώ είμαι από τους υπέρμαχους του μοντερνισμού, στα χρόνια που μονοπωλούσε τα πάντα ο μεταμοντερνισμός, καθώς με κέρδιζε η απλότητα, η καθαρότητα και η ειλικρίνειά του έναντι του φτιασιδώματος... Δεν θα επεκταθώ άλλο σε αυτή την κάπως τραχιά διευκρίνηση γιατί ήδη είμαι εκτός... θέματος).

Η κατανομή των μουσουλμάνων μεταναστών στη χώρα μας θα έπρεπε να γίνεται με κριτήριο την δυνατότητα υγιούς για τους ίδιους, την κοινωνία και την οικονομία, απασχόλησής τους και τότε θα βλέπαμε πως ήδη υπάρχει υπερσυγκέντρωση στην Αθήνα (αφού οι άνθρωποι - που δε φταίνε καθόλου - δεν είναι αστοί και εκτός όσων μπορούν να ασχοληθούν αποδοτικά στο εμπόριο, οι υπόλοιποι εγκλωβίζονται σε μια συνεχιζόμενη απραξία ή ημιαπασχόληση σε ημιπαράνομες δραστηριότητες και σε ατέρμονη μιζέρια, τόσο εκμετάλλευσης όσο και - πολύ περισσότερο - αλληλοεκμετάλλευσης).

Οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται βοήθεια και εκπαίδευση στο πως μπορούν να είναι χρήσιμοι, παραγωγικοί και αποδεκτοί και αυτό να τους δημιουργήσει κίνητρο προόδου και υπερηφάνεια και θετική διάθεση κοινωνικής ενσωμάτωσης και συνεισφοράς, εκεί που μπορούν να συνεισφέρουν. Η περιθωριοποίηση διαμορφώνει ανθρώπους που εχθρεύονται την κοινωνία και τη χώρα. Δεν είναι θρησκευτικά τα αίτια, αλλά επενδύονται με θρησκευτικό μανδύα και διογκώνονται μέσα από τη θρησκευτική προσήλωση των απλών αυτών ανθρώπων και των αντίστοιχων δικών μας (για να μη βγάζουμε την ουρά μας απέξω).

Αυτό θα σκάσει στα μούτρα μας στα επόμενα λίγα χρόνια και δεν το λύνουμε προσφέροντας ένα τζαμί!!!!!!!!! Ας φροντίσουμε να ξυπνήσουμε γιατί πίσω από μας έρχονται τα παιδιά μας που θα τα οδηγήσουμε να ζουν σε μια πόλη χωρισμένη σε στρατόπεδα κατ επίφαση θρησκευτικών διαχωρισμών!!!

Αντί να σκεφτούμε λοιπόν το τζαμί της Αθήνας ας λύσουμε τα άλλα βασικά προβλήματα και αφού βρούμε και τους κατάλληλους τρόπους ώστε το τζαμί να μην αποτελέσει κίνητρο εσωτερικής μετανάστευσης όλων των μουσουλμάνων μεταναστών της επικράτειας στην Αθήνα, τότε ας φτιάξουμε τζαμί. Κι ας διερωτηθούμε γιατί δε φτιάχνουμε και Βουδιστικό Ναό (τόσους Κινέζους και άλλους Ασιάτες έχουμε πια)!

Ίσως τελικά ένα πάρκο Ειρήνης, όλων των θρησκειών με μικρά σεμνά αφιερώματα για κάθε αρχαία θρησκεία (που έχει συνεισφορά στον παγκόσμιο πολιτισμό), σε ικανές αποστάσεις μεταξύ τους, που θα επέτρεπε το ατομικό ή το σε μικρές ομάδες προσκύνημα και όχι τη συρροή των χιλιάδων (που υποκρύπτει την επίδειξη της δύναμης μιας συγκεκριμένης θρησκείας να κινεί ομαδικά τον λαό της - και δεν είναι καθόλου αθώα πρακτική των θρησκειών από αρχαιοτάτων χρόνων), ίσως κάτι τέτοιο να ήταν εξίσου ευγενές, πολύ δε ανώτερο και ηθικό και δημοκρατικό! Οι αρχαίοι Αθηναίοι το είχαν λύσει - και αυτό(!) - σε εποχές που τέτοιες λύσεις αποτελούσαν περισσότερο διανοητική άσκηση παρά αναγκαιότητα (όπως σήμερα) με πολύ πιο ευφυή τρόπο και με περισσή ευαισθησία με ένα μνημείο προς έναν "άγνωστο Θεό"! Ας μας είχε μείνει έστω ένα χιλιοστό από τη γνώση και τη σοφία και την παιδεία τους...

Γιάννης Παχύγιαννης

Αρχιτέκτων Μηχ/κός

:::::::::::::::::::::::::

Ανεξάρτητα από όλα τα παραπάνω της δημοσίευσης αξίζει να τιμήσει κανείς την έγκριτη δημοσιογραφία της απομόνωσης μιας φράσης ενός σημαντικού Έλληνα Αρχιτέκτονα για να βγάλουμε παχύ, ζουμερό και... χρήσιμο (για την προώθηση των "δικών" μας συμφερόντων και απόψεων) τίτλο. Αν μη τι άλλο η στάση αυτή δείχνει την εκτίμηση του Μέσου και της Δημοσιογράφου στον σημαντικό ως προσωπικότητα και ως Αρχιτέκτονα συνεντευξιαζόμενο! Άλλο ένα εξαιρετικό παράδειγμα στάσης δημοσιογράφου και ΜΜΕ, γνωστού κυρίαρχου χώρου, απέναντι στην αλήθεια και τα πράγματα...

ArchOikos___

Χριστουγεννιάτικο Παραμύθι: «ΤΟ ΤΡΑΙΝΟ! 6-12ου»

Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια πόλη όχι πολύ διαφορετική από τη δική σου και σε μια εποχή όχι αλλιώτικη από τη σημερινή, ζούσε ένα μικρό παιδί που δεν έμοιαζε με όλα τα άλλα! Όλα τα άλλα παιδάκια ήθελαν να είναι σουπερ-ήρωες, ο Σπάιντερμαν, ο Μπάτμαν, οι Απίθανοι, ο Μπαζ-λαϊτγίερ! Ο μικρός μας φίλος δεν ήθελε να είναι τίποτα από όλα αυτά! Ήθελε να είναι τραίνο! Ναι, καλά ακούσατε! Όχι μηχανοδηγός, ούτε τεχνίτης, αλλά τραίνο… Σκεφτόταν ότι έτσι, θα μπορούσε να παίρνει πάνω του χιλιάδες κόσμου, ανθρώπους που ο καθένας είχε τη δική του ιστορία και τα δικά του όνειρα για το μέλλον και να τους πηγαίνει στον προορισμό τους! Θα συμμετείχε έτσι, στο όνειρο του καθενός! Έστω και για λίγο, θα γινόταν κομμάτι του ονείρου τους, αλλά και της ζωής τους, χωρίς όμως να τους δεσμεύει… χωρίς να παίρνει κομμάτι από την ελευθερία τους! Θα γινόταν ένα κομμάτι της ιστορίας του καθενός, διακριτικό κι ευγενικό που δε θα εισχωρούσε και δε θα βεβήλωνε τα όνειρά τους! Αυτό ήταν που τον γοήτευε!

Ήταν εποχή Χριστουγέννων και οι ουρανοί ήταν ανοιχτοί, για να ακούσουν τις ευχές και τις προσδοκίες όλων των παιδιών του κόσμου. Τα παιδιά το αισθάνονταν κι εύχονταν όλο και περισσότερο, για παιχνίδια και για χαρές, κι ο μικρός μας φίλος, για άλλη μια φορά, ευχήθηκε να ήταν τραίνο, και οι ουρανοί ήταν ανοικτοί…

Περπατούσε στους γνώριμους δρόμους της πόλης του, που δε διαφέρει πολύ από τη δική σου, μαζί με μια παρέα φίλων και έτσι, χωρίς να το πολυκαταλάβει, βρέθηκε να κοιτάζει τα πάντα από ψιλά!

Είδε κόσμο να μαζεύεται γύρω από το σώμα του, που μέσα σε μια στιγμή, είχε μετασχηματισθεί σε τραίνο! Είδε χιλιάδες ανθρώπους να συνωστίζονται για να επιβιβασθούν στο τραίνο αυτό… Προσδοκίες, όνειρα, επιδιώξεις… δικές τους, υστερόβουλες, προσωπικές ή συλλογικές, με βιαιότητα σκαρφάλωναν στα βαγόνια του χωρίς να λογαριάζουν και πολύ το τραίνο… Φώναζαν, κραύγαζαν, όσοι είχαν ανέβει, προς το πλήθος της αποβάθρας, καλώντας όλο και περισσότερους επάνω. Να αδράξουν την ευκαιρία και να ανέβουν, για τη διαδρομή που έθεταν ως σκοπό… Το υπερφόρτωσαν το τραίνο… το διέλυσαν με την εγωιστική κι αυτάρεσκη συμπεριφορά τους, σκίζοντας, πάνω στη φούρια τους, τα όμορφα και προσεγμένα καθίσματά του, σπάζοντας τα παράθυρα και τις πόρτες του, καταστρέφοντάς και απογυμνώνοντάς το… Βεβηλώνοντάς το… Εκατοντάδες αντικρουόμενες και υστερόβουλες προθέσεις και χιλιάδες άβουλοι, παρασυρμένοι και παραζαλισμένοι επιβάτες… Μεγάλοι, που έσερναν πίσω τους τσούρμο τα παιδιά…

Ο μικρός φίλος μας απέστρεψε το βλέμμα του από το τρισάθλιο θέαμα της βεβήλωσης. Δεν ήθελε πια να είναι τραίνο, όχι! Αν αυτό είναι τραίνο, τότε, ποτέ στη ζωή του δεν ήθελε να είναι τραίνο! Η ευγένεια και η διακριτικότητα,  η αθωότητά της παιδικής του ψυχής δε μπορούσε να έχει γίνει, από τη μια στιγμή στην άλλη, ένα υπερφορτωμένο, ξεχαρβαλωμένο τραίνο που αγκομαχούσε σε μια διαδρομή, με το στανιό, προς τις υστερόβουλες επιδιώξεις χιλιάδων επιβατών! Χιλιάδων, που ακάλεστοι, καιροσκόποι και τυχαίοι, χωρίς κόστος, χωρίς κόπο, χωρίς εισιτήριο, είχαν σκαρφαλώσει στα βαγόνια του!

Όχι, ποτέ στη ζωή του δεν ήθελε να είναι τέτοιο τραίνο! Η ευχή του είχε παρεξηγηθεί!

Ευχήθηκε τότε την ευχή όλων των παιδιών του κόσμου… Την πιο απλή ευχή! Ευχήθηκε να μπορούσε να γυρίσει στην αγκαλιά των δικών του… Οι ουρανοί όμως είχαν κλείσει…

Απελπισμένος ευχήθηκε ένα μόνο… Ησυχία…

Όμως είχε τόσο θόρυβο που κανείς δε μπορούσε πια να ακούσει…

(Η ιστορία είναι φανταστική, προϊόν μυθοπλασίας. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά γεγονότα και ανθρώπους είναι τυχαία ή προϊόν της σκέψης του αναγνώστη!)




ArchOikos __

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ...

Γεώργιος Α. Παπανδρέου, ο ρευστοποιητής,
GAP, the liquidator...

...όπως τα λέγαμε ήδη από την 1η μέρα ΠΑΣΟΚ...

ArchOikos_